برخی از زنان و دختران ازبی حجابی خود احساس لذت می کنند،اماآنان باید به این نکته توجه داشته باشند که لذّت مطلوب، آن است که دو ویژگى عمده داشته باشد:

یکى «پایدار بودن» است. لذتى که پایدار نباشد، خیرى در آن نیست و بلکه بالاتر از این، در شهوتى که پایدار نباشد، لذّت پایدار (یا واقعى) وجود ندارد.کسى که از شهوات دنیا چشم پوشى کند، بهشت را براى خود خریده است‏ و لذا خوش‏بخت‏ترین مردم، کسى است که عفّت پیشه کند و لذت‏هاى ناپایدار دنیا را به خاطر لذت‏هاى پایدار آخرت، ترک کند.

ویژگى دوم، «پیامد سوء نداشتن» است. شهوتى که درد و رنج در پى داشته باشد، خیرى ندارد.چنین شهوتى، هرچند سرآغازش شادى و طرب است، اما پایان آن، گرفتارى و بدبختى است.

کسى که همنشین شهوت باشد، اسیر پیامدهاى تلخ آن است«شیرینى لذّت»ها قابل مقایسه با «تلخى پیامد»هاى آن نیست. بنابراین، آیا چنین شهوتى را مى‏توان لذت‏بخش دانست؟
بدون شک، لذّتى که آمیخته با رنج و درد است، لذّت نیست.چگونه مى‏توان از شهوت، لذت برد، درحالى‏که دربردارنده انواع آفت‏هاست‏ و به جاى این‏که چیزى به ارمغان آورد، بسیارى از داشته‏هاى مفید انسان را مى‏سوزاند. محروم ساختن انسان از بسیارى نعمت‏ها، ویژگى شهوت دریده و مهار نشده‏اى است که از «خطّ قرمز» گذشته است.

شاید آدمى نتواند تصوّر کند که آنچه در برابر یک لذّت آنى از دست مى‏دهد، تا چه اندازه بزرگ است....